Selamlar 👋 Bugün nasılsın? Hafta sonu geldi, hava biraz serin ama hala dışarıda zaman geçirmek keyifli. Bugün epey ciddi konulara değineceğim, hadi gelin başlayalım.
Bugünkü bültende bulacakların:
-
İstanbul’da Yaşayabilmek & Alternatifler & Fırsatlar
-
Radikal Karar – Her Şeyi Bırak, Yazılıma Başla
-
Haftanın Tweetleri
İstanbul’da Yaşayabilmek & Alternatifler
Son dönemlerde çevremde en çok duyduğum cümlelerden bazıları şunlar: “Artık çekilmiyor, burada yaşamanın anlamı yok, ne için çalışıyoruz ki?” Özellikle hayat pahalılığının artması beraberinde kiraları da ciddi şekilde yükseltince, ama kazançlar aynı oranda artmayınca kafalar soru işaretleriyle doldu. Bugün işe yeni başlayan 2000 doğumlu arkadaşımızın – eğer yazılımcı değilse – alacağı ortalama maaş iyi şartlarda bile 7-10bin TL arasında oluyor. Fakat ünlü sarı siteye baktığınız zaman bu rakamlara kiralık ev artık yok, yok derken tabii olabildiğince şehir içinden, metro güzergahından bahsediyorum. Dış semtlere doğru giderseniz bulabilirsiniz ama bu sefer de şehre inişiniz, sosyal hayatınız çok etkileniyor. Araba yoksa, metro da olmayınca minibüslere bağlı kalınıyor ki bence kendi başına bir psikolojik terör minibüsler ve yaşattıkları. Dolayısıyla pek çok yeni işe giren artık ev arkadaşı bularak birlikte giderleri paylaşmak durumunda kalıyor. Bu üzücü, çünkü ben ilk dönemlerimi hatırlıyorum, kendi kiramı ödeyebilir, yaşamımı devam ettirebilir durumdaydım.
Peki Alternatifler Neler?
Tanıdığım uzun yıllardır İstanbul’da yaşayan pek çok arkadaşım gitti, gitmeye de devam ediyor. Neden diye sorduğumda kendilerinden de çok geçerli sebepler duyuyorum: “Günde 3 saat yoldayım, maaşım kadar kira ödüyorum, bunu kendime neden yapayım?”, “Çocuğumun bakıcısı benden çok para kazanıyor.”, “İstanbul’da 10bin kazanacağıma memlekete gider 5 kazanırım daha iyi”. Bu cümleleri türetmek mümkün, eminim sen de benzer şeyleri duyuyorsundur.
Fırsat var mı?
Bu konu bence içerisinde aynı zamanda bir fırsat barındırıyor. Uzaktan çalışmanın bu kadar artması ve artık benimsenmesi, artık hayatın İstanbul’da akmayabileceğini bize öğretti. Bu kadar trafik, bu denli kiralara rağmen hala ev bulunamaması, çocuklarımız için okulların, servislerin pahalılığı ve pek çok nedenden dolayı belli ki bundan sonra standart kazanca sahip insanlar için yaşanabilir bir şehir olmaktan çıkacak, şirketlerin de bu durumu görüp hatta elele verip bir seferberlik ile şehir dışı göçü teşvik etmeleri fayda sağlayabilir. Aslında işinden ayrılmak istemeyen, işini severek yapan pek çok çalışan bu sayede hem rahatlar, hem de psikolojik mücadele vermek zorunda kalmaz. Çünkü istifa etmek beraberinde o kadar çok soru işaretini getiriyor ki, bu soruları cevaplamayı bırakın altında eziliyorlar.
Radikal Karar – Her Şeyi Bırak Yazılıma Başla
Yaklaşık iki haftadır bültene giriş yapamadım, nedeni de bu konu. Üstteki hikayeyi okuduysan bunun bir benzerini de biz evde yaşıyoruz. Eşim (Neşe) çalışıyor, 10 yılı aşkın da tecrübesi var. Üstte yeni başlayanlardan örnek vermiştim ama acı ki durum farklı değil. Pek çok iç neden de var tabii ama sorunun temeli ekonomik. Bunun yanında devamlı işe giden bir annenin bugün çocuğuna ayıracağı zaman yaklaşık 2 saat, uzaktan çalışan pek çok kişi ise bu durumdan olumlu olarak yarar görüyor. Dolayısıyla tüm etmenleri topladığımızda biz de radikal bir karar verdik. Kasım ayı itibariyle yıllardır yaptığı ithalat uzmanlığı işinden ayrılıyor ve arkasından bir senelik iOS developer olma serüvenine atılıyor. Evet kalın kalın yazdım çünkü ne bu konuda bir tecrübesi, ne bir yatkınlığı, ne de bir geçmişi var. Tabii bu kararı vermek çok kolay olmadı, bol araştırma, nasıl yapılır, hangi yazılım dili tercih edilmeli, ne kadar çalışmak gerekir, sonra ne olacak, hangi işler yapılabilir, ne kadar kazanç elde edilebilir, piyasanın ihtiyacı nasıl olacak gibi o kadar çok soruyu cevapladık ki anlatamam. Yine de buna değeceğine, en azından denememiz gerektiğine karar verdik. Tabii benden çok daha azimli bir profille karşı karşıyayız onu rahatlıkla belirtebilirim, ayrıca ingilizcesi de oldukça iyidir. Ben bazı bültenlerimde de daha önce yazdığım gibi şu dönemde isteyen insanın eğer azmi ve dili varsa her şeyi öğrenebileceğine inanıyorum. Bunun için o kadar çok kaynak, ulaşılabilir insanlar, topluluklar var ki, yeter ki düzenli çalışın, sadece bir heves olarak görmeyin ve kendinizi buna adayın. Bültenin 26. sayısında Varol’un hikayesini anlatmıştım sizlere, oradan da çok etkilendi tabii, “Ben de yapabilirim” dedirtti bize Varol ki umarım öyle olur :) Online kurslarla başladık, Udemy, Skillshare, codewithchris, patika gibi kaynaklardan faydalanarak devam ediyoruz. Bu sırada twitter’dan da pek çok developer arkadaşı takip etmeye başladık tabii ki, değişim için insanın önce çevresini değiştirmesi gerekiyor. Bu jargonlara, günlük hayata ne kadar alışırsanız değişim ve gelişim de arkasından geliyor.
Bu konuda bilginiz, desteğiniz, söyleyeceğiniz şeyler olursa lütfen bu emaili cevaplayın, desteğe çok ihtiyacımız var :)
Haftanın Tweeti
Girişimci bir ruhun varsa mutlaka ortaklıklarda tanışacaksın, her ne kadar “En yakın arkadaşım, her konuda anlaşırız sorun olmaz” gibi düşünsen de işin içerisinde para ve hırslar girdikten sonra bunun çok hızlı bir şekilde ters gittiğini çok gördüm, görmeye de devam ediyorum. Alttaki tweette Alper İskender çok güzel bir soru seti sunmuş ki bu sorular mutlaka cevaplanmalı, net cevapları olmalı ve her iki (veya daha fazla) taraf da aynı cevaplarda mutabık kalmalı diye düşünüyorum. Esas kaynak da buymuş: https://www.law.upenn.edu/clinic/entrepreneurship/startupkit/founders-agreement.pdf
Haftanın Şaşırdığım Tweeti
Dünyanın iyice global hale geldiğini gösteren bir tweet: Londra’daki Hindistan’lılara ait emlak sayısı İngiliz’lerden fazla olmuş. Demek ki Istanbul’daki duruma şaşırmamak gerek.
Bugünlük bu kadar :) Bültende olması gerektiğini düşündüğün konuları, düşüncelerini benimle paylaşırsan çok sevinirim. Bu epostaya cevap yazabileceğin gibi sosyal medya kanallarından da bana ulaşabilirsin:
Sevgiler,
Tahir
